Zanzibar, het land van: 'DAAR WIL IK WONEN!'
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan
18 Februari 2014 | Tanzania, Kendwa
Deze keer zal mijn verhaal louter en alleen gaan over Zanzibar. Ik heb zo ongelooflijk veel te vertellen over dat prachtige eiland dus ik bewaar de 'echte wereld' even voor later.
We vertrokken afgelopen donderdag. Om een uur of 10 in de ochtend vertrok de shuttlebus van Arusha naar het vliegveld. Eenmaal op het vliegveld met bagage en al door de douane en wachten tot we konden vertrekken. Als een echte toerist! Wat blablabla en stijg en daal, weer wat blablabla en in een mum van een tijd waren we in Dar es Salaam. Wat een verschrikkelijke stad! Ik heb Piet Blankers ooit horen zeggen dat toen hij aankwam in Dar hij het gevoel had Burgers Bush binnen te lopen. Nou doe dat keer 10 en dan nog komt het niet in de buurt van de muur van hete lucht waar je tegenaan loopt en vervolgens een schop onder je kont van de brandende zon op je toeter. Zo, dat is er uit. Natuurlijk heb ik alleen de rit van het vliegveld naar de ferry meegemaakt en heb ik geen recht van spreken maar op dat moment was ik blij dat ik voor Arusha gekozen had. Eenmaal op de ferry kon de kleine vakantie al een beetje beginnen.
Heerlijk op het water met de wind in je gezicht en de zeelucht in je neus. Na een twee uur durende vaart waren we dan op Zanzibar, het zout kon van ons gezicht afgeveegd worden! Zanzibar heeft een eigen immigratieregeling dus na voet aan wal gezet te hebben moesten de nodige papieren ingevuld worden. Deze reis heb ik gemaakt met Sanne uit Nederland en Abby uit de VS. Ik begrijp dat Sanne's mama mijn blog leest dus heel veel groetjes aan d'r familie! Kirsten uit Australië zou direct naar Zanzibar vliegen en dus stond zij buiten de poorten al te wachten samen met onze gids Yussuf!
Een rit van een uur bracht ons naar het hotel in het meest noordelijke deel van Zanzibar. Tijdens die rit werd duidelijk dat Zanzibar totaal maar dan ook totaal anders is dan het vaste land, of in ieder geval Arusha. Het enige wat ze gemeen hebben is de taal, de valuta en de huidskleur. Verder lijkt het alsof je in een sprookje beland bent en elk moment Ali Baba of Alladin en Yasmine tegen het lijf kan lopen. Het eiland is vroeger in handen geweest van Arabieren en is geregeerd geweest door sultans, van daar. Eenmaal bij het hotel aangekomen te zijn wachtte ons een volgend sprookje. Werkelijk, de Efteling is er niets bij. Na een goede maaltijd en nachtrust kon dag 2 beginnen.
De drukste dag van deze trip. Op het programma stond een spicetour, Stonetown en Prisonisland. De spicetour was erg interessant. Zanzibar staat bekend om het verbouwen van specerijen, op zo'n plantage zijn we een kijkje gaan nemen. We werden rondgeleid door een gids die ons langs zo'n beetje elk denkbare specerij nam, zo heb ik gezien hoe: vanille, cacao, kurkuma, nootmuskaat en foelie, citroengras, saffraan, kruidnagels, peperkorrels en kaneel verbouwd wordt. Daarna klom er een man in een boom om een kokosnoot voor ons te plukken waar we vervolgens het verse sap uit konden drinken.
Als tweede richting Stonetown, het oude centrum van Zanzibar stad en deel van de werelderfgoedlijst. Een route door het centrum nam ons langs de meest smalle steegjes, de meest fantastische paleizen, het geboortehuis van Freddy Mercury en een oud Portugees fort. Een rijke geschiedenis met sultans, oorlogen, slavenhandel, de Britten en meer is overal te herkennen. Op het moment is Stonetown de thuisbasis van een internationaal festival dus de sfeer tussen toerist, local en festival bezoeker was erg aangenaam. Ons werd verteld over het huis der wonderen, een voormalig paleis van een sultan dat zo werd genoemd omdat het het eerste gebouw in Oost Afrika was met kraanwater, elektriciteit en een lift. Op het moment werkt alleen de elektriciteit nog maar dus voor zover de wonderen.
Na Stonetown gingen we op weg naar Prisonisland, een eiland waar reuzeschildpadden leven en waar we even konden zwemmen. De schildpadden daar zijn best heel oud. De oudste schildpad is 176 jaar oud meen ik, dat betekent dat de beste man in 1838 geboren is. We konden ze gewoon aanraken, op ze zitten en de kleintjes mochten we zelfs optillen. Erg leuk om gezien te hebben. Daarna konden we even zwemmen, tot de de wolken boven ons al hun water loslieten. Zwemmen in de zee in Zanzibar aan de andere kant van de wereld terwijl het stortregent. Fantastische afsluiting van een fantastische dag.
De dag erop stond ons een boottocht met snorkelen op het programma. We reden een stukje met de auto naar een strand waar we na een stukje wadlopen in een traditionele dhow de zee op voeren. Een zandbank midden in de zee was ons eindstation. Zwemmen in de zee, in water blauwer dan je jezelf kunt voorstellen en even op het strand liggen. Daarna snorkelen verder op de zee tussen vissen die je in Finding Nemo ziet, nog een keer fantastisch! Beter kon niet, dachten we... Er stond ons een lunch te wachten waar je u tegen zegt. Frietjes, calamari, gambas, zeekreeft, rijst met een heerlijke saus en witvis. Normaal ben ik meer van het vlees maar het was verser dan vers en beter dan goed! Na de lunch nog zwemmen in mangrovebossen en weer rechtsomkeert. Wederom een geweldige dag! Die avond was er een fullmoonparty, limbodansen onder een touw dat in brand staat, paaldansende locals, capoera en een Michael Jackson imitatie waren de acts en daarna was het feest.
De laatste dag rustig bakken op het strand en gewoon van de vrije tijd genieten. Wat hier wel erg aanwezig is, is armoede. Wanneer we ons hotel met de taxi verlieten waren de sloppenwijken en krotten alles wat je zag tot je bij een volgend toeristisch gebeuren kwam. Al bij elkaar was het niet te vergelijken met de andere trip, de safari, niet beter of slechter maar wel degelijk luxer! Nu staan er nog minder dan twee weken op me te wachten bij terugkomst in Arusha. Ik zit op het moment op de ferry (13.34 mijn tijd, 11.34 jullie tijd). Kirsten is gisteren al terug gevlogen, Abby, Sanne en ik nemen de omslachtige route en zo te zien zijn beide dames een beetje moe want links van me zit er eentje te knikkebollen. We hadden het er gisteren over dat we Arusha echt als ons thuis zien, wanneer we na safari, Zanzibar of welke trip dan ook weer terug zijn in Ilboru, ons buurtje, dan hebben we het over 'home sweet home'. Tot nu toe heeft Tanzania me alleen nog maar goede dingen gebracht en het is me al heel veel meer waard dan dat het me gekost heeft.
Wat ik voor deze keer beloofd had komt volgende week, in mijn voorlaatste blog. Dat was het voor nu, tot over een week.
X Daan
P.S. dit is maandag (gisteren) geschreven.
We vertrokken afgelopen donderdag. Om een uur of 10 in de ochtend vertrok de shuttlebus van Arusha naar het vliegveld. Eenmaal op het vliegveld met bagage en al door de douane en wachten tot we konden vertrekken. Als een echte toerist! Wat blablabla en stijg en daal, weer wat blablabla en in een mum van een tijd waren we in Dar es Salaam. Wat een verschrikkelijke stad! Ik heb Piet Blankers ooit horen zeggen dat toen hij aankwam in Dar hij het gevoel had Burgers Bush binnen te lopen. Nou doe dat keer 10 en dan nog komt het niet in de buurt van de muur van hete lucht waar je tegenaan loopt en vervolgens een schop onder je kont van de brandende zon op je toeter. Zo, dat is er uit. Natuurlijk heb ik alleen de rit van het vliegveld naar de ferry meegemaakt en heb ik geen recht van spreken maar op dat moment was ik blij dat ik voor Arusha gekozen had. Eenmaal op de ferry kon de kleine vakantie al een beetje beginnen.
Heerlijk op het water met de wind in je gezicht en de zeelucht in je neus. Na een twee uur durende vaart waren we dan op Zanzibar, het zout kon van ons gezicht afgeveegd worden! Zanzibar heeft een eigen immigratieregeling dus na voet aan wal gezet te hebben moesten de nodige papieren ingevuld worden. Deze reis heb ik gemaakt met Sanne uit Nederland en Abby uit de VS. Ik begrijp dat Sanne's mama mijn blog leest dus heel veel groetjes aan d'r familie! Kirsten uit Australië zou direct naar Zanzibar vliegen en dus stond zij buiten de poorten al te wachten samen met onze gids Yussuf!
Een rit van een uur bracht ons naar het hotel in het meest noordelijke deel van Zanzibar. Tijdens die rit werd duidelijk dat Zanzibar totaal maar dan ook totaal anders is dan het vaste land, of in ieder geval Arusha. Het enige wat ze gemeen hebben is de taal, de valuta en de huidskleur. Verder lijkt het alsof je in een sprookje beland bent en elk moment Ali Baba of Alladin en Yasmine tegen het lijf kan lopen. Het eiland is vroeger in handen geweest van Arabieren en is geregeerd geweest door sultans, van daar. Eenmaal bij het hotel aangekomen te zijn wachtte ons een volgend sprookje. Werkelijk, de Efteling is er niets bij. Na een goede maaltijd en nachtrust kon dag 2 beginnen.
De drukste dag van deze trip. Op het programma stond een spicetour, Stonetown en Prisonisland. De spicetour was erg interessant. Zanzibar staat bekend om het verbouwen van specerijen, op zo'n plantage zijn we een kijkje gaan nemen. We werden rondgeleid door een gids die ons langs zo'n beetje elk denkbare specerij nam, zo heb ik gezien hoe: vanille, cacao, kurkuma, nootmuskaat en foelie, citroengras, saffraan, kruidnagels, peperkorrels en kaneel verbouwd wordt. Daarna klom er een man in een boom om een kokosnoot voor ons te plukken waar we vervolgens het verse sap uit konden drinken.
Als tweede richting Stonetown, het oude centrum van Zanzibar stad en deel van de werelderfgoedlijst. Een route door het centrum nam ons langs de meest smalle steegjes, de meest fantastische paleizen, het geboortehuis van Freddy Mercury en een oud Portugees fort. Een rijke geschiedenis met sultans, oorlogen, slavenhandel, de Britten en meer is overal te herkennen. Op het moment is Stonetown de thuisbasis van een internationaal festival dus de sfeer tussen toerist, local en festival bezoeker was erg aangenaam. Ons werd verteld over het huis der wonderen, een voormalig paleis van een sultan dat zo werd genoemd omdat het het eerste gebouw in Oost Afrika was met kraanwater, elektriciteit en een lift. Op het moment werkt alleen de elektriciteit nog maar dus voor zover de wonderen.
Na Stonetown gingen we op weg naar Prisonisland, een eiland waar reuzeschildpadden leven en waar we even konden zwemmen. De schildpadden daar zijn best heel oud. De oudste schildpad is 176 jaar oud meen ik, dat betekent dat de beste man in 1838 geboren is. We konden ze gewoon aanraken, op ze zitten en de kleintjes mochten we zelfs optillen. Erg leuk om gezien te hebben. Daarna konden we even zwemmen, tot de de wolken boven ons al hun water loslieten. Zwemmen in de zee in Zanzibar aan de andere kant van de wereld terwijl het stortregent. Fantastische afsluiting van een fantastische dag.
De dag erop stond ons een boottocht met snorkelen op het programma. We reden een stukje met de auto naar een strand waar we na een stukje wadlopen in een traditionele dhow de zee op voeren. Een zandbank midden in de zee was ons eindstation. Zwemmen in de zee, in water blauwer dan je jezelf kunt voorstellen en even op het strand liggen. Daarna snorkelen verder op de zee tussen vissen die je in Finding Nemo ziet, nog een keer fantastisch! Beter kon niet, dachten we... Er stond ons een lunch te wachten waar je u tegen zegt. Frietjes, calamari, gambas, zeekreeft, rijst met een heerlijke saus en witvis. Normaal ben ik meer van het vlees maar het was verser dan vers en beter dan goed! Na de lunch nog zwemmen in mangrovebossen en weer rechtsomkeert. Wederom een geweldige dag! Die avond was er een fullmoonparty, limbodansen onder een touw dat in brand staat, paaldansende locals, capoera en een Michael Jackson imitatie waren de acts en daarna was het feest.
De laatste dag rustig bakken op het strand en gewoon van de vrije tijd genieten. Wat hier wel erg aanwezig is, is armoede. Wanneer we ons hotel met de taxi verlieten waren de sloppenwijken en krotten alles wat je zag tot je bij een volgend toeristisch gebeuren kwam. Al bij elkaar was het niet te vergelijken met de andere trip, de safari, niet beter of slechter maar wel degelijk luxer! Nu staan er nog minder dan twee weken op me te wachten bij terugkomst in Arusha. Ik zit op het moment op de ferry (13.34 mijn tijd, 11.34 jullie tijd). Kirsten is gisteren al terug gevlogen, Abby, Sanne en ik nemen de omslachtige route en zo te zien zijn beide dames een beetje moe want links van me zit er eentje te knikkebollen. We hadden het er gisteren over dat we Arusha echt als ons thuis zien, wanneer we na safari, Zanzibar of welke trip dan ook weer terug zijn in Ilboru, ons buurtje, dan hebben we het over 'home sweet home'. Tot nu toe heeft Tanzania me alleen nog maar goede dingen gebracht en het is me al heel veel meer waard dan dat het me gekost heeft.
Wat ik voor deze keer beloofd had komt volgende week, in mijn voorlaatste blog. Dat was het voor nu, tot over een week.
X Daan
P.S. dit is maandag (gisteren) geschreven.
-
18 Februari 2014 - 12:48
Evie:
Lieve Daan,
Wat een geweldig verslag weer en wat breng je ons met je blog goed op de hoogte van alle fantastische dingen die je mee maakt!
Je schrijft fantastisch.
Geniet van elk moment, voor je het weet is 'home sweet home' weer in het o zo Hollandse Middelbeers!
Ik wens je de tijd van je leven toe daaro,
Tot snel
x Evie -
18 Februari 2014 - 13:10
Els Koebrugge:
Jeetje Daan,wat een geweldige reis heb je weer gemaakt,ik heb er weer van genoten. Niet gaan wonen daar hoor,we kunnen je niet missen in Middelbeers. Je zal wel even moeten "landen" in Middelbeers als je weer thuis bent. Maar je hebt dan ervaringen opgedaan die ze je nooit meer af kunnen nemen. Geniet nog van je 2 weken daar ! Dikke knuffel van mij xxx -
18 Februari 2014 - 13:43
Mam:
Bofkont, dat je dit allemaal meemaakt! Super. Nu nog even volop genieten van "je" kindjes.
Tot snel, XX Mam -
18 Februari 2014 - 15:08
Okztilburg@xs4all.nl:
Daan, ik zou zeggen en nu nog een aantal dagen flink aan het werk met je kids, maar uit je berichtgeving geniet je ook hier met volle teugen van. Je maakt heel veel mooie dingen mee. Slurp ze maar op. Tot over een kleine week. Wat vliegt de tijd.
Ik ben trots
Pap -
18 Februari 2014 - 19:42
Henny:
Daan, je schrijft met zo'n enthousiasme dat ik ook weer zin krijg om te reizen.
Heel mooi om jou beleving te lezen . Blijf de laatste weken zo door gaan want de tijd die je nog daar bent gaat korten.
Nu nog even wat anders dan snorkelen maar dat is even goed leuk om te doen.
Groetjes, Henny
-
18 Februari 2014 - 20:12
Paul En Wilma:
He Daan,
wat vliegt de tijd, nog twee weken te gaan.
Wat schrijf je een mooie verhalen, je kunt het bijna proeven.
De vis was heerlijk!!!!
Zelfs de stortregen deed het goed.
Groetjes Paul en Wilma -
18 Februari 2014 - 21:58
Rian Govers:
Hoi Daan
Wat was het weer een leuk verhaal om te lezen en dan op het eind dat contrast met de armoede die er is pakt je ook wel. Toch goed om die kant ook te zien. Daar zul je straks in de weelde van Nederland wel vaak aan terugdenken. Nog heel veel plezier en de groetjes van ons.
-
18 Februari 2014 - 22:40
Marianne:
Daan wel weer terug naar Nederland komen hè? En niet in Zanzibar gaan wonen!
Nog flink genieten en tot binnenkort.
Lieve groet -
19 Februari 2014 - 11:44
Erna:
Hoi Daan,
Wat een enthousiaste verhalen schrijf je over je belevenissen in Tanzania, leuk om te lezen!
Vooral met plezier dit laatste verhaal gelezen, omdat 'onze' Sanne daarbij was ;)
Geniet van je laatste weken.
Groeten van de familie van Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
